Hikikomori to zjawisko społeczne, które tyczy się ludzi, głównie młodych, którzy dobrowolnie wycofują się z życia społecznego i izolują się od społeczeństwa. Frazę hikikomori wywodzi się z japońskiego i znaczy uciekającego w samotność. Osoby cierpiące na to zaburzenie spędzają większość swojego czasu w zamknięciu w swoim pokoju, bez kontaktu z innymi ludźmi i rezygnując z aktywności społecznej.

Hikikomori to problem społeczny, który dotyczy głównie Japonii, ale jest obecny również w innych państwach, w tym w Polsce. Według szacunków w Japonii około 1,dwie miliona osób cierpi na to zaburzenie, a w Polsce liczba ta wynosi mniej więcej 100 tysięcy.

Przyczyny Hikikomori są różne i skomplikowane. Na prawdę bardzo często wynikają z nacisku społecznego, stresu w szkole albo w pracy, problemów rodzinnych, braku perspektyw na przyszłe lata, poczucia osamotnienia i innych trudności emocjonalnych. Osoby dotknięte Hikikomori zazwyczaj nie poszukują pomocy i izolują się coraz bardziej.

Leczenie Hikikomori jest skomplikowane i wymaga dużego zaangażowania ze strony fachowców. W terapii używa się różnorodne metody, w tym psychoterapię, farmakoterapię a także interwencję rodzinno-terapeutyczną. Zadaniem leczenia jest powrót do normalnego życia społecznego i odzyskanie zdrowia psychicznego.

Warto dodać, że Hikikomori to choroba, która wymaga specjalistycznej pomocy. Jeśli zauważysz u siebie albo u kogoś z bliskich objawy tego zaburzenia, nie wahaj się szukać pomocy u lekarza albo psychologa. Wczesna diagnoza i leczenie mogą pomóc w szybszym powrocie do codziennego życia społecznego i uniknięciu bardzo poważnych konsekwencji zdrowotnych.

Zobacz także: Hikikomori.